Μακάριε περιπατητή

ΜΑΚΑΡΙΕ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗ
ΜΕ ΞΕΝΟ ΒΕΛΟΝΙ
ΠΛΕΞΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ

Κατά τον δωδέκατον μήνα των καιρών
και ώραν εντεκάτην νυχτερινής
μίλησα την γλώσσα των σκούρων
χρωμάτων
Μ'εκείνους που ονειρεύτηκαν την ευτυχία.
Και είπα:

Ιδού
ενώπιον του φωτός των λιβαδιών
η αρχή του τέλους
που την γιορτάζουν οι παροικούντες
με εφήμερα δώρα και χάδια
<<πατρικά.>>
Κατά που πέφτει το ξύπνημα
του μεγάλου ξεσηκωμού;

Ζητείται πρόσωπο εμπιστοσύνης
που ν'απεχθάνεται το χειροφίλημα.

Ιδού
τα υποχείρια της βασιλείας των ((χοίρων))
οι στυγνοί καθοδηγητές της στάνης.
Οι καλοδεχούμενοι των μοιραίων.
Οι ασύδοτοι ξυλοκόποι που ευχάριστα
ποτίζουν τα παράπονα των δασών.

Ζητείται πολέμιος, της αριστοκρατίας του μαύρου.
Άτρωτος και ασυγκίνητος.

Ιδού
οι κίτρινες εποχές.
Η εκδίκηση των πράσινων φύλλων.
Οι θανατηφόρες αγκαλιές των αλλοφύλων.
Οι επισκέψεις στις μαύρες ώρες,
νοσήματα χρεοκοπημένων οραμάτων.

Ζητείται κρότος, ικανός ν'αφυπνίσει
τον λήθαργο.

Ιδού
χόρτα ξερά υποταγμένα στο ακαταμάχητο
της σταγόνας.
Στ' αποκαλυπτήρια των σκοτωμένων
ονείρων,
ανύποπτα παιδιά αποθέτουν μήνες νεκρούς
χρόνια ασάλευτα.
Στείρες γενιές που παρελαύνουν σε άγνωστους
δρόμους.

Ζητείται αξίνα με όρεξη
να σκάψει χωράφι.

Ιδού
ανεξέλεγκτα ήθη.
Η ανθρωπότητα χαρτοπαίζει το μέλλον της.
Τα υποσχετήρια της ηλιόλουστης Κυριακής
εφημερεύουν.
Προ των πυλών η ωορρηξία της γόνιμης
μοναξιάς.
Υποκλιθείτε.

Ζητείται ζωγραφιά, που ν'απεικονίζει
την αθωότητα του χάους.

Ιδού
οι σχολές των διαβόλων
στον συντονισμό της αμάθειας.
<<Ιερείς>> λιβανίζουν τα ψέματα τους
με σύμμαχο την υπνηλία των αμνών
και των εριφίων.

Ζητείται αγάπη με άλλοθι την αλήθεια.

Ιδού
κόσμε των ερειπίων τα τοπία σου.
Ιδού οι τιμονιέρηδες της σαπίλας.
Πέτρες με ονοματεπώνυμο οι ξερολιθιές
της ζωής σου.
Ιδού οι έρωτες των αιώνων
στα βήματα ενός αργού χορού.
Ιδού τα καλώς ορίσματα των γκρεμών.
Χαρείτε νενικήκαμεν.

Ω, δεν έχουμε που αλλού να πάμε
τώρα που πήγαμε παντού.