Ρωγμές

Όταν επέστρεψα,
φάνηκε πως οι φλόγες είχαν από καιρό
σβήσει. 
Και μόνο ένας άνεμος δυνατός
έσερνε ολόγυρα τη στάχτη και την σκόρπιζε.
 Τί κι αν η πόρτα άνοιξε διάπλατα;΄
Τα τυπικά χαμόγελα
η ψυχρή χειραψία 
τ΄αδιάφορα βλέμματα μιλούσαν για τις ρωγμές 
που είχαν πληθύνει ανάμεσά μας.
Ήταν απαραίτητη η συντομία 
της επίσκεψης.
Τουλάχιστον για την αξιοπρέπεια 
του τέλους.