Η πεντάμορφη των χρωμάτων

Ήταν ένα φύσημα ζωής το πέρασμα της.
Και όμως,
εποχές και ονείρατα, σήμαναν 
την ώρα των ωρών.
Ταλαντώθηκαν οι αυτοκρατορίες
των αισθήσεων.
Αφοσιωμένες αγαπητικές,
αναλήφθηκαν με την σκόνη που σήκωσε
ο χορός των εκπλήξεων.

Οι κρυφές ματιές ανήμπορες ν' αντιδράσουν
επισήμως καθιερώθηκαν.
Σείστηκε το στερέωμα των θείων πραγμάτων
όταν στο αχανές της αγάπης ξαμολυθήκαμε.
Τραφήκαμε με χαιρετίσματα καλοκαιριών
πίνοντας τη δροσιά πέντε ανέμων.

Όταν έφυγε.
παρηγορήθηκα πλάι στους κρυφούς
έρωτες μιας ανεμώνας.
Ίσως να έχασα τον κόσμο.
Κέρδισα όμως το φύσημα.