ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

Τη δίψασα τόσο,
όσο ένα ποτήρι δροσερό νερό
που δε μπόρεσα ποτέ ν'αγγίξω.
Άλλαξαν οι καιροί.
Άλλαξε πολλά χέρια το ποτήρι.
Κι ένα ζεστό μεσονύχτι,
γλίστρησε από το χέρι κάποιου Νορβηγού,
κι έπεσε.
Έγινε κομμάτια.
Μα όλο το δροσερό νερό,
χύθηκε επάνω στη καρδιά μου.