Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Το παιδί της θάλασσας

Ήταν παιδί της θάλασσας
το ξέβρασε το κύμα
σκιά της κάθε γειτονιάς
και της ζωής το θύμα.

Το ξόμπλι της Πειραϊκής
θέμα για ιστορία
το βιός του ένα όνομα
βράδυ- πρωί . . .  Μαρία!

Είχε δυο χάρτες ναυτικούς
κι έναν παλιό εξάντα
φαινότανε απόμαχος
ετών σχεδόν σαράντα.

Τον είχαν για θελήματα
του δρόμου οι κυρίες
όλες τις είχε αδερφές
κι όλες γι’ αυτόν . . .  Μαρίες.

Τις νύχτες στο Ικόνιο
κοιμόταν στις νταλίκες
ήταν παιδί για «δούλεμα»
στου λιμανιού τις κλίκες.

Τον ρώταγαν τι έφταιξε
κ’ ήρθαν τα πάνω κάτω
ποιος έρωτας τον βύθισε
και άγγιξε τον πάτο.

Μα κείνος πάντα σιωπηλός
κοίταζε μ’ ένα πάθος
καράβια που ‘γιναν καπνός
στ’ ορίζοντα το βάθος.

Προχθές το βράδυ μπάρκαρε
μαζί με τ’ όνειρό του
πήρε μαζί του μυστικά
και το παράπονό του.

Το γελαστό του πρόσωπο
δε μας χαμογελούσε
μα το σφιγμένο χείλι του 
για μια Μαριώ μιλούσε.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου