Η Ελλάδα του Βισσαρίωνα

Ξέρω μια  πόλη 
που προσφέρει στους πολίτες
κορίτσια άγια
και αγιοπαίδια που βουλιάζουν
στα μπαράκια σωστά ναυάγια.

Ξέρω σχολεία
που καπνίζουν σα φουγάρα
απ' τα διαμάντια τους
βλέπω δασκάλους με σκυμμένο
το κεφάλι
απ' την κατάντια τους.

Ξέρω δρομάκια
που στεγάζουνε ψυχούλες
μες σε χαλάσματα
και κάποιους νόμους που παρέχουν
προστασία
σε αποβράσματα.

Ξέρω μαμάδες
που αφήνουν τα παιδιά τους
στο σπίτι μόνα τους
ψάχνουν αλλού για να ζεστάνουν
τα όνειρά τους
μες το χειμώνα τους

Ξέρω μιά χώρα
που κοιμάτ' ευτυχισμένη
δίχως οράματα
κι έναν Θεό που περιπαίζει
τα παιδιά του
κάνοντας θαύματα.