Αφύπνιση

Τα χρόνια εκείνα,
ζούσα σε μια γειτονιά όπου το άρωμα
από τις δαμασκηνιές έμπαινε από την πόρτα
και τα σύννεφα  του Θεού απ'το παράθυρο.
Κάποτε όμως,
πήρα από τους κήπους τα βραδινά τριαντάφυλλα
που τραγουδούσαν, κι έφυγα.
Δε θυμάμαι που πήγα.
Θυμάμαι πως άρχισα να μετρώ τους κόσμους
και τ'ανθρώπινα βάθη που σχημάτιζαν δρόμους νεκρών φύλλων
και πένθιμα μαντηλάκια.
Όταν επέστρεψα,
έφερα μαζί μου τα μεσάνυχτα της καρδιάς μου, 
με μητρώο λευκό.
Είχα πάψει ν'ακούω τα ψέματα που λεν
στις εκκλησίες
κι είχα αφήσει το δέντρο των θαυμάτων
στα παιδικά μου χρόνια αργά να μεγαλώσει.
Μα τώρα που ο κόσμος σταμάτησε να τραγουδά,
μπαίνω σ'ένα δωμάτιο που μυρίζει βροχή
κι από το τίποτα της μέρας 
διαλέγω της νύχτας το μηδέν.
Προτιμώ τις μαύρες ώρες που μπαίνουν τρέχοντας
στα όνειρά μου και τους βάζουν φωτιές.
Και ο χορός αρχίζει πάνω σε μια σκοτεινή ιδέα
που ζωγραφίζει λυγμούς.

Μετά τις οκτώ,
μπαίνω στο παιχνίδι της τρέλας.
Αρχίζει ο τρύγος των παραισθήσεων.
Τα εχθρικά χαμόγελα πλησιάζουν.
Δυναμώνουν οι ψίθυροι.
Φοβισμένος ο ίσκιος μου απομακρύνεται.
Ακόρεστα χέρια με απειλούν.
Πρόσωπα μοχθηρά που πάσχιζα κάποτε
να τ 'ανεβάσω στο επίπεδο της αγάπης,
με λοιδορούν και με κυκλώνουν.

Μετά τις εννέα,
κάποιος θέλει να με βγάλει από το σπίτι
με το ζόρι.
Επιμένει να με χαρίσει  στη σκόνη του αέρα
και με το άγνωστο να σμίξω που καραδοκεί 
να μου πάρει την ταυτότητα και το τελευταίο  ίχνος
απ' το χαμένο μου σόι.

Σ'ένα ρολόι που δεν χτυπά,
οι δείχτες δείχνουν δέκα.
Προτάσεις συμπάθειας δε με συγκινούν πια.
Μπροστά στον αργαλειό των μαύρων στοχασμών,
με στημόνι ώρες κενές και άδειες μέρες για υφάδι,
υφαίνω τις εποχές σας
που ζουν στους τέσσερις τοίχους.
Η ανθοφορία των αναμνήσεων κακοποιήθηκε
από βίαιους ανέμους.
Χαντακώθηκαν νιάτα στην ανεμελιά.
Η αθωότητα βουλιάζει.

Μετά τις έντεκα,
Ο πυρετός ανεβαίνει τις σκάλες, βρίζοντας
το ανοιχτό παράθυρο και τη δροσιά του.
Είμαι μόνος, μέσα σε ρούχα δανεικά.
Με ανήσυχες λέξεις, μάχομαι την παγκόσμια
νύχτα που έρχεται.
Δεν ελπίζω σε θαύματα.
Θέλω να δω τ'ανάστημά σας.
Βοηθήστε με!
Τουλάχιστον να διαψεύσω τους εφιάλτες μου.