Σκοτωμένα όνειρα

Στον σκοτεινό μου περίπατο
πήρα δρόμους που μάτωσαν 
από ξυπόλυτα πόδια.
Διέσχισα γειτονιές που ολόγυρά τους 
δέσποζε το τίποτα και το καθόλου
και άφοβα προσπέρασα τ'ασυγκίνητα 
αγάλματα που τσαλαπατούσαν 
το άλλο τους πρόσωπο.
Μη ψάξεις να με 'βρεις ανάμεσα
στους ανέμελους γλεντοκόπους
που απολαμβάνουν αμόλυντες
Κυριακές.
Είμαι 'δω στα περίπτερα των σκοτωμένων
ονείρων και μετράω
παραμελημένες ζωές.
Χαϊδολογώ κεφάλια μικρών παιδιών
που τα μάτια τους χάσκουν
σαν μαύρα παράθυρα.
Φιλοξενούμαι  σε σπίτια πληγές
με χρώματα σκόνης ακούγοντας
λέξεις που αφήνουν ουλές
λέξεις που στάζουν τρομάρα όπως:
πεινάω, βοήθεια, φοβάμαι, εγκαταλείπομαι.
Λέξεις που γίνονται θέαμα για ασπρόμαυρες
φωτογραφίες.
Είμαι 'δω πλάι σε σκιές που έχουν ονόματα
που δε κατόρθωσαν σκοτούρα να σου γίνουν.
Είμαι 'δω, ανάμεσα σε συντρίμματα 
μιας ανθρωπότητας που γιορτάζει
τον υπέρλαμπρο πολιτισμό της.