Αβυσσος

Ξαφνικά είπες θα φύγω
τ'όνειρό σου είναι λίγο
για τα μέτρα μου.
Στης αγάπης το κονάκι 
έσπασε σαν καλαμάκι 
η φαρέτρα μου.

Πόσο εύκολα μου είπες
κι έγιναν τα γέλια λύπες
(σε βαρέθηκα).
Σε μιά τάφρο με λιοντάρια
και με σκοτεινά φεγγάρια
μόνος βρέθηκα.

Είμαι 'γω η κάποιος άλλος
θαλασσόλυκος μεγάλος 
που αγάπησε
και στο κύμα της αγάπης
με το πλοίο της απάτης
εναυάγησε.

Πάλεψα να σε κερδίσω
νέους κόσμους να σου χτίσω
με παράδεισο
μα της κόλασης παλάτια
είδα στα ψυχρά σου μάτια
και την άβυσσο.