Ο έρωτας του ναυτικού

Πήρα το γράμμα σου στη ράδα της Σαγκάης
και μου'γραφες πως έχεις φτιάξει τη ζωή σου
λησμόνησες πως μπάρκαρα και ήταν μήνας Μάης
για να βουλιάξω μιά ζωή να σώσω τη δική σου.

Σήκωσε Μάνο άγκυρα και τράβα για τ'αλλού
σκούπισε  δάκρυα ζεστά και άναψε τσιγάρο
και κρύψε το ναυάγιο στα βάθη του μυαλού
ζωή που βγήκε στ'ανοιχτά έχει δικό της φάρο.

Ώρες καπνού, σιωπή, γκρίζες σκιές και θλίψη
γκρεμίστηκαν τα όνειρα χαμένοι κόποι
ο έρωτας του ναυτικού ποτέ δε θα του λείψει
εκείνο όμως που ποθεί, είναι μιά Πηνελόπη.