Δίχως αντίο

Έφυγες δίχως αντίο

τ' όνειρο μαράθηκε

ώρα πέντε και το πλοίο

στο γαλάζιο χάθηκε.

Πότε πέρασαν οι έξι

πλησιάζει τώρα επτά

ζωγραφίζω μία λέξη 

με στιγμές και με λεπτά.

Στις οκτώ θα σταματήσω

λίγο να ξεκουραστώ

κάτι να σου τραγουδήσω 

που να λέει ευχαριστώ.

Στις εννέα και στις δέκα

θα μιλάω με σκιές

και θα ψάχνω μια γυναίκα

στου μυαλού μου τις στοές.

Έντεκα σαν θα χτυπήσει

θα με πάρει ο ποταμός

κάπου εκεί θα σταματήσει

και του κόσμου ο παλμός.

Δώδεκα μη το ξεχάσεις

να 'ρθεις στο κρεβάτι μου

φίλα με να με ξυπνήσεις

να σου πω: Αγάπη μου.