Το "επάγγελμα"

Πρώτο δεύτερο στενάκι

έστριβα αριστερά

κι έτρεχα στο Κατινάκι

που μου πούλαγε χαρά.

Μου ‘λεγε κι εγώ μεθούσα

είσαι το καμάρι μου

κι αν με κέρδισαν οι νύχτες

γίνε το φεγγάρι μου.

Πρώτο δεύτερο στιχάκι

τ’ άκουσα το άγγελμα

όντας άμυαλο παιδάκι

το ‘δα σαν επάγγελμα.

Ο καιρός φύσαγε πρίμα

κι οργανώθηκα σωστά

και το γκρίζο σχέδιό μου

πήρε σάρκα και οστά.

Πρώτος δεύτερος πελάτης

πήρε μπρός το μαγαζί

με τους νόμους της απάτης

τους εδούλευα γαζί.

Πέρναγε σπουδαίος κόσμος

άρχοντες και ευγενείς

στο ημίφως μιας κατάντιας

βρήκα χίλιους συγγενείς.

Πρώτο δεύτερο φεγγάρι

μου ‘ρθε κι ένα μήνυμα

κάποιοι με φτωχό παγκάρι

ζήταγαν το τίμημα.

Βράχηκα στην καταιγίδα

κι έλαβα τα μέτρα μου

σα μαέστρος μιας ορχήστρας

πήρα την μπαγκέτα μου.

Πρώτο δεύτερο χουνέρι

να λαδώσω φρόντισα

και στ’ αγύριστου τα μέρη

άστραψα και βρόντησα.

Είχα το επάνω χέρι

«Γκρέκο» με το όνομα

τρεις ψυχούλες φοβισμένες

ήτανε το δόλωμα.

Πρώτο δεύτερο στραπάτσο

μαύρα φίδια μ’ έζωσαν

έστειλα το χρήμα μάτσο

κι έπεσαν και μ’ έσωσαν.

Έδιωξα το Κατινάκι

κι έφερα την Ευρυδίκη

με τη Γιάννα και τη Ρίτα

ήρθε και η Θεία δίκη.

Πρώτη δεύτερη του κλέφτη

τρίτη με τσακώσανε

ήταν η σειρά του φταίχτη

και με τσαλακώσανε.

Τώρα στου κελιού την άκρη

κι από τη ζωή απών

βλέπω πίσω μου το μέλλον

και μου λείπει το παρόν.