Τελευταίο όνειρο

Δεν είναι που ήρθατε
και μου γκρεμίσατε το σπίτι.
Είναι που ο ταχυδρόμος με ύφος
θλιμμένο εξακολουθεί ν' αφήνει
τα γράμματα
στη παλιά μου διεύθυνση.

Δεν είναι που σπάσατε τη μικρή μου
φλογέρα.
Είναι που φυσούν οι βραδινοί άνεμοι 
τυραννικά και τον λυπημένο της ήχο
μου θυμίζουν.

Δεν είναι που πήρατε τα ρούχα μου 
και τα παπούτσια μου σχίσατε.
Είναι που δεν έχω που να κρύψω
έτσι γυμνός που απόμεινα 
το τελευταίο μου όνειρο που επίμονα 
θέλει να ζήσει.